زبان اشاره ایرانی (اِشارانی) یکی از زبان های رایج در کشور ایران و بنابراین یک میراث ملی است که علیرغم این حقیقت،تا کنون همواره نادیده انگاشته شده است.دلایل مختلفی بر این امر،یعنی نادیده ماندن و مغفول ماندن این زبان میتوان بر شمرد.از جمله این دلایل میتوان کمبود مطالعات زبانشناسی در حوزه زبان اشاره و مطالعات جامعه شناختی درباره جامعه ناشنوا را نام برد.گمان رایج تا کنون چنین بوده است که فقط گفتار و نوشتار در ارتباط انسانی ارزشمند است و زبان اشاره تنها وسیله ای کمک آموزشی است.اما زندگی و تعامل اجتماعی با ناشنوایان و مطالعات زبانشناسی حقیقت دیگری را نشان میدهد:زبان اشاره ایرانی یک زبان کامل و مستقل است که نیازهای ارتباطی روزمره و نیاز های آموزشی ناشنوایان را به خوبی پاسخ میدهد.از سوی دیگر،درست همانطور که هر جامعه ای هویت فرهنگی و زبانی خود را دارد،جامعه ناشنوای ایران نیز زبان اشاره ایرانی را بخشی از هویت فرهنگی خود می داندو به آن افتخار میکند.گرچه هیچ گاه آمار دقیقی از جمعیت ناشنوای ایران ارائه نشده است،اما بنا آمارهای غیر رسمی تا حدود یک میلیون نفر ناشنوا در ایران زندگی می کنند که از زبان اشاره یرای رفع نیازهای ارتباطی روزنره خود استفاده می کنند.
جهت دانلود این کتاب روی لینک کلیک کنید
کتاب حاضر،از اولین تلاش ها برای آموزش و معرفی زبان واقعی جامعه ناشنوای ایران است.تاکنون این زبان تنها سینه به سینه در خانواده هایی که اعضای ناشنوا داشته اند،به اعضای دیگر منتقل می شده است و هیچ دوره آموزشی و کتاب و مواد آموزشی دیگر برای آن وجود نداشته است.گرچه تلاشهایی با این عنوان انجام شده است و به طور مثال فرهنگ لغات اشاره از سوی دانشگاه علوم بهزیستی و کتابهایی برای کودکان از سوی سازمان آموزش و پرورش استثنایی منتشر شده است.اما این تلاشها و این کتابها تنها اشاره های مجزا را نشان داده و معرف واقعیت زبان اشاره رایج در میان ناشنوایان نبوده اند.به همین دلیل،کار آموزش به افراد خارج از خانواده ناشنوایان اغلب چندان موفقیت آمیز نبوده است
جهت دانلود این کتاب روی لینک کلیک کنید
یکی از اهداف تالیف این کتاب،نظام مند کردن آموزش زبان اشاره ایرانی در کشور،به خصوص برای افرادی است که شغل مترجمی زبان اشاره را پیش رو دارند.تاکنون توجهات به مترجمی زبان اشاره در ایران به عنوان شغلی رسمی که نیاز به آموزشهای تخصصی داشته باشد،نبوده است و مترجمان تنها به مدد تجربه وارد این کار می شدند.اما با تاسیس رشته دانشگاهی مترجمی زبان اشاره ایرانی برای اولین بار در کشور،که به پیشنهاد واحد بین الملل فرشتگان در دانشگاه آزاد اسلامی راه اندازی شده است،نیاز به مواد آموزشی دانشگاهی برای این رشته بیش از پیش احساس می شود.کتاب حاضر میتواند آغازی برای پر کردن خلأهای آموزشی زبان اشاره است که برپایه اصول ارتباطی زبان در یادگیری زبان دوم تهیه شده است،گروه مؤلفان همزمان که خرسند است افتخار خود را از ارائه این کتاب به علاقمندان اعلام نماید،از سوی دیگر به محدودیتها و نواقص احتمالی نیز آگاه است.قدم اول همواره نقصها وناکارآمدی هایی خواهد داشت که امید است در قدمهای بعدی برطرف شود.